Apifobie - angst voor wespen en bijen
Er wordt geschat dat er ongeveer 300 verschillende soorten fobieën zijn en dat ongeveer 10% van de bevolking van de planeet aan een fobie lijdt. Apifobie is een van de meest voorkomende fobieën en staat bovenaan alle fobielijsten. Op een eenvoudige manier uitgelegd, is apifobie (van het Latijnse apis (bij) en van het oude Griekse phobos (angst)) de angst voor bijen, wespen, hommels of horzels. Het is een specifieke fobie, die spontaan kan ontstaan, of na een als traumatisch ervaren confrontatie met het object van de fobie (insectenbeet, betreffende het subject zelf, of waarvan hij toeschouwer was).
De persoon die aan deze fobie lijdt, is vooral bang voor pijn, maar ook voor verstikking bij een steek in de keel. Dezezelfde persoon is soms tegelijkertijd bang voor injecties in het algemeen (bijv. Bloedonderzoeken, vaccins, enz.).
De symptomen van deze fobie bestaan uit een reeks strategieën om gevreesde insecten te vermijden (vluchten, maaltijden buiten vermijden of plaatsen die de proefpersoon identificeert als "in gevaar") en paniekreacties tijdens confrontaties. Over het algemeen hebben mensen de natuurlijke neiging om het risico op insectenbeten te vermijden. Het probleem is de mate van angst en vermijding, en het belang van deze zorg in het dagelijks leven.
Het woord "wesp" heeft bij verschillende mensen een andere betekenis. Er zijn meer dan duizend soorten Vespidae (vespidae, ook wel hymenoptera genoemd), wespen, een groep die alle categorieën sociale wespen bevat (ongeveer 800 soorten) en andere soorten solitaire wespen die geen kolonies vormen.
Onder sociale wespen hebben werkbijen (steriele vrouwtjes) een levensverwachting van ongeveer 12 tot 22 dagen, drones (vruchtbare mannetjes) hebben een iets hogere levensverwachting in vergelijking met arbeiders en koninginnen (vruchtbare vrouwtjes).) Hebben een gemiddelde levensverwachting van 12 maanden.
Gemiddeld produceert een wespennest ongeveer 11.000 tot 13.000 arbeiders en 1.000 tot 2.000 koninginnen per seizoen.
Wespen scheiden een alert feromoon af dat een algemene alarmtoestand binnen de kolonie veroorzaakt, wat resulteert in agressief gedrag jegens indringers. Snelle vleugelslagen fungeren als een wake-up call door de rest van de wespen aan te moedigen om koste wat het kost het nest te verdedigen.
Het belangrijkste bestanddeel van gif is proteïne - de laatste is degene die allergische reacties bij mensen veroorzaakt.
Wespen hebben vooral voedsel nodig met een hoge energie-inname, zoals koolhydraten, en daarom geven ze de voorkeur aan nectar en een breed scala aan zoete stoffen, zoals vers of goed verwerkt fruit.
BBC-onderzoekers beweerden in 2018 dat wespen dezelfde positieve impact op het milieu hebben als bijen. Veracht door wandelaars, gevreesd vanwege hun zeer pijnlijke steken, behoren wespen tot de minst geliefde insecten volgens de onlangs gepubliceerde nieuwe studie
Het doel van de steek van wespen is om gif in hun slachtoffer te injecteren om zichzelf te verdedigen of om hun nest te verdedigen, of om het te neutraliseren tijdens de jacht. In tegenstelling tot de honingbij is de angel van de wesp niet uitgerust met een harpoen, dus hij laat zijn angel niet in de angel steken. Ze kan daarom haar slachtoffer meerdere keren achter elkaar naar believen aanvallen, zonder bang te zijn haar leven te verliezen door een deel van haar buik met de angel te verliezen.
Afhankelijk van het individu kan het effect mild of ernstig zijn, afhankelijk van het aantal beten en de aanwezigheid van sensibiliserende stoffen in de samenstelling van het gif. Een wesp injecteert ongeveer twee tot tien microgram gif, dus ongeveer 20 wespen kunnen een volwassen mens naar het ziekenhuis sturen of zelfs een hond doden. Meestal hebben mensen alleen plaatselijke roodheid, zwelling die erg pijnlijk kan zijn, en wat jeuk. Er zijn ongeveer vijftien sterfgevallen door hymenoptera-beten per jaar in Frankrijk, voornamelijk bij mensen met allergieën. Wespensteken kunnen erg gevaarlijk zijn bij allergieën.
Een recent CDC-rapport in de Verenigde Staten zei dat twee keer zoveel mensen sterven aan wespen-, horzel- en bijensteken dan aan aanvallen van beren, haaien, slangen en spinnen samen!
